Przyszłość narodu i państwa zależy od wychowania dzieci, od tego, w jaki sposób zostanie ukształtowana ich osobowość, jaki system wartości zostanie im wpojony, jakie wzorce postaw i zachowań wyniosą z domu rodzinnego. Ciężar wychowania w głównej mierze spoczywa na rodzicach, którzy zazwyczaj podejmują odpowiednio ukierunkowane działania zmierzające do formowania osobowości dziecka zgodnie ze swoimi przekonaniami, tak jak wymaga tego dobro dziecka i interes społeczny. Wychowanie zatem ma charakter celowy. Jednakże rodzina nie jest jedyną instytucją wychowawczą, chociaż jest instytucją pierwszą i najważniejszą. Dziecko kształtuje swoją osobowość także pod wpływem czynników pochodzących spoza rodziny, które nie zawsze mają na nie pozytywne oddziaływanie. Brak właściwego nadzoru ze strony rodziców wobec tego, z kim przystaje ich dziecko, jakie treści chłonie, może doprowadzić do utrwalenia się aspołecznych lub antyspołecznych postaw i zachowań, które będą wymagały interwencji organów państwa we władzę rodzicielską celem podjęcia odziaływań resocjalizacyjnych wobec nieletnich. System postępowania z nieletnimi jest ukierunkowany przede wszystkim na ich wychowanie, resocjalizację i ochronę przed patologią społeczną, z którą się zetkną, jeżeli zostaną osadzeni w jednostce penitencjarnej. Podejmowane oddziaływania mają skorygować naganne postawy i zachowania nieletnich po to, by wpoić w nie pożądane społecznie wzorce oraz uchronić przed dalszą demoralizacją, a w konsekwencji zejściem na drogę przestępczą.
Cel konferencji
Celem konferencji jest próba określenia sposobów przeciwdziałania demoralizacji nieletnich poprzez odpowiedzialne wychowywanie przez rodziców, wskazanie sposobów eliminowania zagrożeń pojawiających się na różnych etapach procesu wychowawczego, ukazanie możliwości wspierania nieletnich w przezwyciężaniu negatywnych postaw i zachowań oraz ocena środków oddziaływania resocjalizacyjnego